قوله تعالى: بسْم الله الرحْمن الرحیم، بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
یا أیها الذین آمنوا، اى ایشان که بگرویدند، لا تقدموا بیْن یدی الله و رسوله، پیش خداى و رسول در مشید، و اتقوا الله، و بپرهیزید از خداى، إن الله سمیع علیم (۱) الله شنواى است دانا.
یا أیها الذین آمنوا، اى گرویدگان، لا ترْفعوا أصْواتکمْ فوْق صوْت النبی، برمدارید آوازهاى خویش زبر آواز رسول، و لا تجْهروا له بالْقوْل، و با او بلند سخن مگویید، کجهْر بعْضکمْ لبعْض، چنانک با یکدیگر بلند گوئید، أنْ تحْبط أعْمالکمْ، که کردارهاى شما همه تباه گردد و نیست، و أنْتمْ لا تشْعرون (۲) و شما نمیدانید.
إن الذین یغضون أصْواتهمْ عنْد رسول الله، ایشان که فرو دارند آوازهاى خویش نزد رسول خداى، أولئک الذین امْتحن الله قلوبهمْ للتقْوى ایشانند که الله بدلهاى ایشان بررسید پرهیز را، لهمْ مغْفرة و أجْر عظیم (۳) ایشان راست آمرزش و مزد بزرگوار.
إن الذین ینادونک منْ وراء الْحجرات، ایشان که ترا ببانگ میخوانند از پس حجره، أکْثرهمْ لا یعْقلون (۴) بیشتر ایشان ندانند.
و لوْ أنهمْ صبروا، و اگر ایشان شکیبایى کردند، حتى تخْرج إلیْهمْ تا تو بیرون آمدید بر ایشان لکان خیْرا لهمْ، ایشان را به بودید و الله غفور رحیم (۵) و الله آمرزگاریست مهربان.
یا أیها الذین آمنوا إنْ جاءکمْ فاسق بنبإ، و اگر بشما آید دروغ زنى بخبرى، فتبینوا، نیک بررسید، أنْ تصیبوا قوْما بجهالة، که نرسانید بگروهى بنادانى، فتصْبحوا على ما فعلْتمْ نادمین (۶) که پشیمان شید بر آنچه کردید.
و اعْلموا أن فیکمْ رسول الله، و بدانید که رسول خداى در میان شماست، لوْ یطیعکمْ فی کثیر من الْأمْر، اگر او شما را فرمان برد در فراوانى از کارها، لعنتمْ، در بترى و تباهى افتید، و لکن الله حبب إلیْکم الْإیمان، لکن الله دوست کرد بشما ایمان را و زینه فی قلوبکمْ، و بر آراست آن را در دلهاى شما، و کره إلیْکم الْکفْر، و دشوار و نابایسته کرد بشما ناگرویدن، و الْفسوق و الْعصْیان، و سرکشى و نافرمانى، أولئک هم الراشدون (۷) و ایشان راست راهانند و رستگان.
فضْلا من الله و نعْمة، بنیکوکارى الله و نواخت او، و الله علیم حکیم (۸) و الله دانایست راست دانش.
و إنْ طائفتان من الْموْمنین اقْتتلوا، و اگر دو گروه از گرویدگان با هم درافتند، فأصْلحوا بیْنهما، میان ایشان آشتى سازید، فإنْ بغتْ إحْداهما على الْأخْرى، اگر یکى از ایشان افزونى جوید بر دیگر، فقاتلوا التی تبْغی، شما جنگ کنید با آن افزونى جوى، حتى تفیء إلى أمْر الله، تا آن افزونى جوى باز آید با فرمان خداى، فإنْ فاءتْ، اگر افزونى جوى با داد آید، فأصْلحوا بیْنهما بالْعدْل آشتى سازید میان ایشان براستى، و أقْسطوا، و داد کار بید و راست سخن، إن الله یحب الْمقْسطین (۹) که الله دادگران دوست دارد.